هو الباقی
هرکس در هوای گرم یک روز روزه بگیرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته
بر او بگمارد که دست بر صورت او کشند و بشارتش دهند و چون افطار کند
خدای (عز و جل)فرماید:وه! چه خوش است بوی تو و شمیم تو!
ای فرشتگان من ، گواه باشید که او را آمرزیدم!
امام صادق (ع)
تعجیل در فرج مولا صلوات!
امام صادق(ع) فرمود: و در کتاب خداى تعالى نجات از هر
پستى و بصیرت از هر کوردلى و شفا از هر بیمارى اخلاقى، وجود دارد، و شما آن را در
آیاتى جستجو کنید که به توبه و استغفار امرتان مىکند، مثلا مىفرماید: «وَ
الَّذِینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ
فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ، وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ، وَ
لَمْ یُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ». و نیز فرموده: «وَ مَنْ
یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ
اللَّهَ غَفُوراً رَحِیماً»(النساء/110)، این نمونهاى است از آیاتى که خداى تعالى
در آن امر به استغفار فرموده، البته (در آیاتى دیگر) استغفار را مشروط به توبه و دل
کندن از گناه کرده، از آیه زیر هم مىتوان شرطى دیگر را استفاده کرد، و آن عمل
صالح است چون مىفرماید:« إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ
الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ»(الفاطر/10).
پس معلوم مىشود بدون توبه و عمل صالح استغفار به سوى
خدا بالا نمىرود.
علامه طباطبایی: امام(ع) مساله دل کندن را از این جمله
استفاده کرده، که مىفرماید: «وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا»، و همچنین
احتیاج توبه و استغفار به عمل صالح را از همان آیهاى که نقل کردیم استفاده
فرموده، چون جمله "کلمههاى طیب" عمومیت دارد هم شامل عقائد مىشود و هم
استغفار.
........
ایستگاه چهارم دل.هر روز با یک آیه اخلاقی در خدمتیم
سلام دعوتید به مطلب
شاید آخرین نفس