محال است...محال
السلام علیک حین تحمد و تستغفر...
در دنیایی که آدمهایش صبح به صبح از خواب بیدار میشوند و تا شب با قلم موی گناه هی سر و روی دنیا را سیاه میکنند،
محال است آفتاب هر صبح از مشرق بیاید بالا و باز بر سر و روی عالم گرده های طلا بپاشد.
محال است...
مگر اینکه کسی میان اشکهای قنوت نیمه شبش چند بار زمزمه کرده باشد:
"خدایا.. گناهانشان را به من ببخش..."
محال است خورشید هر روز برای دیدن روی ماه چنین کسی طلوع نکند...
السلام علیک حین تحمد و تستغفر....
ای خورشید من !
آواره ی یک نفس آتشین تو ...
آواره ترین مجنون جهانم ...
درد نیست!
یک استغفار تو کار را تمام م کند....
العجل .....
سلام وادب
زیبابود خواهرسادات ما....
اجرتان به اشک مشک عموجان آب وعطش .....
التما دعای عهد وفرج مولایمان ان شاالله