یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ
اى که براى [گرفتن] همه‌ی خیر به او امید دارم...
«کُلِّ خَیْرٍ» که می‌گویی مبهوت معنای حرفت می‌مانی. تأمل میکنی. یک بار دیگر زمزمه که نه مَزمَزه میکنی تا ببینی درست خوانده ای؟ به راستی خدا در این ماه همه‌ی همه‌ی آنچه «خیر» است به تو می‌بخشاید؟!
مطمئن که می‌شوی، فهرستی بلند از همه‌ی آنچه «خیر» می‌دانی در ذهنت نقش می‌بندد. نباید فرصت را از دست دهی. مگر یک سال چند ماه رجب دارد که بتوانی توقع «همه‌ی» خیر را از خالقت داشته باشی؟ می‌ترسی تمام رجب برای شمردن همه‌ی خیر، کم بیاید. به فکر می‌افتی که گلچین کنی. یکدفعه این کلام خدا را به یاد می‌آوری که فرمود «بَقِیَّةُ اللّهِ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ» (اگر ایمان داشته باشید، «بَقِیَّةُ اللّهِ» برای شما خیر است). لبخند آرامشی بر روحت نقش می‌بندد و با همه‌ی وجود «بَقِیَّةُ اللّهِ» را تمنا میکنی...
(خدایا بقیه غیبت حضرت را بر ما ببخش،دیگر تاب دوری نداریم.....آمین...)
************************************************************************************
راستش را میگویم:
برای داشتنش که کاری نکردیم! تا به خود آمدیم، دیدیم که او را داریم.
پس بیایید به شکرانه ی این لیاقت سعادت، حلقه به گوش کلامش مدام در دعایش باشیم که:
"و اکثروا الدعا بتعجیل الفرج فان دلک فرجکم"
آقا جان؛ ما حضورت را هزاران باره حس کردیم، اما در تب روز ظهورت این چنین در سوز و سازیم...
**::******::**
خدایا بلاء عظیم گشته و درون آشکار شد و پرده از کارها برداشته شد و امید قطع شد و زمین تنگ شد و از ریزش رحمت آسمان جلوگیرى شد، و تویى یاور و شکوه بسوى تو است و اعتماد و تکیه ما چه در سختى و چه در آسانى بر تو است، خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد آن زمامدارانى که پیرویشان را بر ما واجب کردى و بدین سبب مقام و منزلتشان را به ما شناساندى، به حق ایشان به ما گشایشى ده فورى و نزدیک مانند چشم بر هم زدن یا نزدیکتر؛ اى محمد اى على اى على اى محمد مرا کفایت کنید که شمایید کفایت کننده ام و مرا یارى کنید که شمایید یاور من، اى سرور ما اى صاحب الزمان فریاد فریاد فریاد، دریاب مرا دریاب مرا دریاب مرا، همین ساعت همین ساعت هم اکنون، زود زود زود؛ اى خدا اى مهربانترین مهربانان به حق محمد و آل پاکیزه اش.
(معنای دعاى عظم البلاء**فرج**)
